دکتر بابک زمانی در گفت و گو با خبرنگار اداره کل روابط عمومی با بیان این که مهم ترین چالش دستیاران در حوزه بهداشت و درمان کشور این است که فعالیت آنان به  عنوان یک شغل محسوب نمی شود؛ اظهار کرد: دستیاران تنها شاغلینی هستند که فعالیت آن ها در نظام سلامت مشمول قوانین وزارت کار نمی شود ؛ در حالی که پزشک هستند و آموزش آن ها با کار همراه است .

وی با اشاره به این که افراد برای ورود به دوره دستیاری باید دارای  شماره نظام پزشکی باشند ؛ افزود: پاندمی کووید 19 نشان داد بخش مهمی از باردرمانی کشور بر عهده همکاران دستیار است که با ساعات کاری بالا و حقوق ناچیز در سیستم بهداشت و درمان کشور مورد استثمار واقع شده اند و این نوع بیگاری از افراد نخبه که مسئولیت مهم ارائه خدمات درمانی را بر عهده دارند موجب آلوده شدن حوزه سلامت می شود زیرا سیستم  را به کار ارزان و اجباری معتاد می کند در حالی که پزشكي مدرن مستلزم پيشرفته ترين قوانين كار است.

 دبیر انجمن علمی بیماری های مغزو اعصاب ایران با بیان این که دستیاران در بیمارستان های آموزشی باید علاوه بر ارائه خدمات به بیماران به کارهای آموزشی خود نیز بپردازند؛ تصریح کرد: باید قانون بین المللی کار دستیاران در نظام سلامت ایران جاری شود تا مطابق با آن همکاران دستیار بیشتر از 24 ساعت در بیمارستان نباشند و بیش از 40 ساعت در هفته کار نکنند.

زمانی خاطرنشان کرد: دستیاران از وضعیت اقتصادی مناسبی برخوردار نیستند و این درحالی است که اجازه فعالیت در مراکز خصوصی را برای گذران زندگی خود ندارند و باید ساعات های کشیک زیادی را برای ارائه خدمت به بیماران متحمل شوند که از نظر اقتصادی بازدهی برای آنان ندارد.

وی با اشاره به این که دستیاری باید به عنوان یک شغل در نظام سلامت شناخته شده و برای هر ساعت اضافه کاری (کشیک) طبق قوانین وزارت کار به این همکاران اضافه کاری پرداخت شود؛ یادآور شد: نظام سلامت باید توجه بیشتری به حقوق این گروه از همکاران معطوف داشته و با ایجاد بسترها و شرایط مناسب زمینه را برای فعالیت مناسب و به دور از آزردگی خاطر برای آنان فراهم کند.

انتهای پیام